Msze św. w niedziele: 

godz. 8.00,  11.00

w dni powszednie:

 godz. 18.00

 

Nowa Wieś Zbąska  niedziela godz. 9.30

Spowiedź św. codziennie przed Mszą św.

Inwestycje

Archiwum strony

Archidiecezja Poznańska

Organista i kościelny

Katecheci

Caritas

Róże Różańcowe

Ministranci

Służba liturgiczna

Rada duszpasterska i ekonomiczna

Cmentarz

Ewangelia na dziś

Namaszczenie

Kapłaństwo

Małżeństwo

Bierzmowanie

Eucharystia

Spowiedź

Chrzest

Obszar Parafii

Historia Parafii

Pielgrzymki

Wydarzenia

PROCESJA REZUREKCYJNA jest uroczystym ogłoszeniem zmartwychwstania Chrystusa i wezwaniem całego stworzenia do udziału w triumfie Zmartwychwstałego. Zależnie od tradycji i warunków miejscowych procesję rezurekcyjną można odprawić po Wigilii Paschalnej, albo rano przed pierwszą Mszą świętą. Kapłani, którzy koncelebrują Mszę świętą są ubrani w ornaty. Inni mogą włożyć białe kapy. Diakoni mogą włożyć białe dalmatyki. Przed rozpoczęciem Wigilii Paschalnej należy zakończyć adorację przy Grobie Pańskim. Kapłan lub diakon, ubrany w komże lub stułę, intonuje krótki śpiew na cześć Najświętszego Sakramentu, następnie wyjmuje Hostię z monstrancji i chowa ją w tabernakulum Grobu Pańskiego. Na figurę Chrystusa leżącego w grobie kładzie się białą zasłonę, a w Grobie Pańskim ustawia się figurę Chrystusa Zmartwychwstałego. Po schowaniu Najświętszego Sakramentu wygasza się światło z wyjątkiem wiecznej lampki albo dwóch świec. Pod koniec Wigilii Paschalnej znowu zapala się światło w Grobie Pańskim, jeśli wznawia się adorację.

Noc Paschalna oraz Niedziela Wielkanocna to największe święto chrześcijańskie.

WIGILIA PASCHALNA W WIELKĄ NOC. Noc paschalną rozjaśnia zmartwychwstały Chrystus. Jest to naprawdę Wielka Noc, bo w niej oceniamy w sposób sakramentalny mocą Ducha Świętego to najważniejsze wydarzenie w dziejach świata i ludzkości, jakim było przyjście (pascha) ze śmierci do nowego życia przez zmartwychwstanie. Ta tajemnica zbawcza w liturgii tej nocy stanie się dla nas teraźniejszością. Uobecnią nam ją przede wszystkim dwa sakramenty paschalne: Chrzest i Eucharystia. Oba te sakramenty są dlatego ośrodkiem dzisiejszej liturgii. Cała dynamika nocy paschalnej koncentruje się wokół nowego życia w Chrystusie, dlatego też cała jej liturgia pełna jest symboli życia: światło – słowo - woda i uczta. Znaki te stanowią również główną treść kolejnych części liturgii wigilii paschalnej.

Wielkanoc zaczyna się już w sobotę po zachodzie słońca. Rozpoczyna ją liturgia światła. Na zewnątrz kościoła kapłan święci ogień, od którego następnie zapala się Paschał - wielką woskową świecę, która symbolizuje zmartwychwstałego Chrystusa. Na paschale kapłan żłobi znak krzyża, wypowiadając słowa:

"Chrystus wczoraj i dziś, początek i koniec, Alfa i Omega. Do Niego należy czas i wieczność, Jemu chwała i panowanie przez wszystkie wieki wieków. Amen".

Umieszcza się tam również pięć ozdobnych czerwonych gwoździ, symbolizujących rany Chrystusa oraz aktualną datę. Następnie Paschał ten wnosi się do okrytej mrokiem świątyni, a wierni zapalają od niego swoje świece, przekazując sobie wzajemnie światło. Niezwykle wymowny jest widok rozszerzającej się jasności, która w końcu wypełnia cały kościół. Zwieńczeniem obrzędu światła jest uroczysta pieśń (Pochwała Paschału) - Exultet, która zaczyna się od słów: "Weselcie się już zastępy Aniołów w niebie! Weselcie się słudzy Boga! Niech zabrzmią dzwony głoszące zbawienie, gdy Król tak wielki odnosi zwycięstwo!".

Wigilia Paschalna kończy się Eucharystią i procesją rezurekcyjną, by oznajmić, że Chrystus zmartwychwstał i zwyciężył śmierć.

WIELKA SOBOTA jest dniem, w którym nie odprawia się Mszy św. ani innych nabożeństw. Jedynym elementem liturgicznym Kościoła tego dnia jest sprawowanie ”Liturgii Godzin”, która treściowo koncentruje się na Grobie Pańskim. Wierni nawiedzają Grób Pański i czuwają na modlitwie, pamiętając, że Grób ten opromienia obecny pod osłoną chleba Uwielbiony i Zmartwychwstały Pan.

W Wielką Sobotę błogosławi się pokarmy na stół wielkanocny. Wierni przynoszą w godzinach popołudniowych do kościoła tzw. „świecone”. Święcenie pokarmów świątecznych jest starym zwyczajem w Kościele. Spożywanie posiłków jest też czynnością świętą. Dlatego modlimy się przed i po jedzeniu, a na największe święto Zmartwychwstania święcimy także pokarmy. Przepełnieni wielkanocną radością, zasiądziemy po Mszy rezurekcyjnej do świątecznego stołu i podzielimy się wzajemną życzliwością przy składaniu sobie życzeń. Nowe życie zmartwychwstałego Pana symbolizuje poświęcone jajko, którym także dzielimy się wzajemnie.

WIELKI PIĄTEK. W skupieniu i ciszy gromadzimy się w Wielki Piątek na sprawowaniu pamiątki męki i śmierci Pana naszego Jezusa Chrystusa. Liturgia zaprasza przede wszystkim do rozważenia biblijnego opisu męki Pańskiej, a następnie do adoracji i uczczenia Krzyża świętego. Podkreśla jednak bardziej chwałę odkupienia przez krzyż niż poniżenie przez mękę. Wspominając śmierć Chrystusa, pamiętamy, iż nie była ona dla Niego klęską i przegraną, nie była też niespodzianką, bo nieraz zapowiadał ją swoim uczniom. Śmierć Chrystusa była zwycięstwem i została opromieniona blaskiem zmartwychwstania.

Nabożeństwo wielkopiątkowe rozpoczyna się liturgią słowa, w której naczelne miejsce zajmuje opis Męki Pańskiej według św. Jana. Po homilii następuje wyjątkowa uroczysta modlitwa powszechna, w której staramy się nie zapomnieć o nikim, bo wszystkich obmyła Krew Chrystusa przelana na krzyżu. Punktem szczytowym całej liturgii jest adoracja Krzyża i wspólna Komunia św. Zgodnie ze zwyczajem na zakończenie, eucharystyczne Ciało Chrystusa, które na zawsze pozostanie gwarancją naszego zmartwychwstania, a tym samym naszego wyzwolenia z niewoli grzechu i śmierci, zostaje uroczyście przeniesione do adoracji do Grobu Pańskiego.

Na ołtarzu umieszczonym przy Grobie lub na specjalnym tronie wystawia się Najświętszy Sakrament w monstrancji okrytej białym przejrzystym welonem – symbolem całunu, w który owinięto ciało zmarłego Chrystusa. Wielki Piątek odprawiane są także nabożeństwa Drogi Krzyżowej. W wielu kościołach rozpoczyna się ono o godz. 15.00, gdyż właśnie około tej godziny wedle przekazu Ewangelii Jezus zmarł na Krzyżu.

Parafia Chobienice

29.03.2018 r. Pan powiedział, ty pójdź za mną -

Ks. Proboszcz Sławomir Ratajczak

TRIDUUM PASCHALNE ŚWIĄT  WIELKIEJ  NOCY 2018

WIELKI CZWARTEK. Gromadzimy się w dzisiejszy wieczór wokół Chrystusa Pana jak uczniowie na Ostatniej Wieczerzy. Uczestniczymy w tych samych wydarzeniach. Ten sam Jezus zaprasza nas do wspólnego stołu. Weźmie chleb i wino, i przemieni je w swoje Ciało i Krew, aby nas nakarmić. Czyni to wszystko z miłości ku nam.

Zanim odejdzie do Ojca zostawi nam Testament miłości, mimo nocy zdrady i niewierności, mimo bliskiej męki i śmierci krzyżowej. Tym Testamentem jest On sam. Pozostał z nami pod osłoną znaków sakramentalnych, zwłaszcza Eucharystii i Kapłaństwa, których ustanowienie dziś wspominamy. Sprawia to Duch Święty, którego mocą żyjemy i uświęcamy się. Odchodząc Chrystus zobowiązał nas jednak do wzajemnej miłości. Zostawił nam wymowny przykład; umywając nogi swoim uczniom, kazał nam kierować się w życiu tą samą zasadą miłości:

„To jest moje przykazanie, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak ja was umiłowałem” (J 15,12).

Msza św. ma charakter bardzo uroczysty. Jest dziękczynieniem za ustanowienie Eucharystii i kapłaństwa służebnego. Ostania Wieczerza, którą Jezus spożywał z apostołami, była tradycyjną ucztą paschalną, przypominającą wyjście Izraelitów z niewoli egipskiej. Wszystkie gesty i słowa Jezusa, błogosławieństwo chleba i wina nawiązują do żydowskiej tradycji. W liturgii podczas śpiewu hymnu "Chwała na wysokości Bogu", którego nie było przez cały Wielki Post, biją dzwony. Po homilii ma miejsce obrzęd umywania nóg. Przypomina to gest Chrystusa i wyraża prawdę, że Kościół, tak jak Chrystus, jest nie po to, żeby mu służono, lecz aby służyć. Po Mszy św. rusza procesja do tzw. ciemnicy. Tam rozpoczyna się adoracja Najświętszego Sakramentu. Wymownym znakiem odejścia Jezusa, który po Ostatniej Wieczerzy został pojmany, jest ogołocenie centralnego miejsca świątyni, czyli ołtarza. Aż do Wigilii Paschalnej ołtarz pozostaje bez obrusu, świec i wszelkich ozdób.

Wielki Czwartek jest dniem ustanowienia Sakramentu Eucharystii i Kapłaństwa, zatem jest szczególnym świętem kapłanów.

Parafia pw. św. Piotra w Okowach

w Chobienicach

 

Archidiecezja Poznańska

 

Konto parafialne

Bank Spółdzielczy Siedlec

08 9660 0007 0013 9090 0200 0001

Parafia Chobienice 2017-2023

Projekt i wykonanie

 

 

Biuro Parafialne czynne w wtorek: 16:00 - 17:15 

czwartek: po Mszy św. do godz. 19:30

Msze św. w sobotę: 18:00

w niedzielę: 08:00, 11:45

w dni powszednie: 18:00

Nowa Wieś Zbąska w niedzielę: 10:00